Η φράση εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη βίβλο Tyndale το 1526 του William Tyndale (Άγγλος βιβλικός μελέτης και γλωσσολόγος και γνωστός ως μεταφραστής της Βίβλου στα Αγγλικά) της Καινής Διαθήκης, ως εξής: «Κάθε ψυχή ας υποταχθεί στην εξουσία των ανώτερων δυνάμεων. Δεν υπάρχει δύναμη παρά μόνο του θεού. Οι δυνάμεις που υπάρχουν, χειροτονήθηκαν από τον θεό…».

Η φράση μπορεί να αναφέρεται σε μια ποικιλία οντοτήτων που εξαρτώνται από έναν τομέα, συμπεριλαμβανομένων κυβερνήσεων, κεντρικών και τοπικών δημόσιων υπηρεσιών, ανωτέρων διοικήσεων μιας επιχείρησης κ.λπ.

Η πρώτη μου επαφή με κανονικό και σωστό καθοδηγούμενο διαλογισμό από έμπειρο δάσκαλο διαλογισμού –και όχι απλά μέσα σε μια αίθουσα γυμναστηρίου ή σε κάποιο σεμινάριο του σαββατοκύριακου για αυτογνωσία, που περιέχει κάποιες πρακτικές αναπνοών και ενσυνειδητότητας– έγινε σε έναν χώρο που σεβόταν την ανάγκη μιας ομάδας ανθρώπων που τακτικά αφοσιωνόταν στην εσωτερική τους εξέλιξη.

Μάλιστα, από την πρώτη μου πρακτική διαλογισμού στην ομάδα μας κατάλαβα ότι ζούσα κάτι πολύ διαφορετικό και πολύ έντονο σε σχέση με τους υπόλοιπους συντρόφους μου και μέλη της ομάδας. Υπήρχαν πολλές φορές που οι εμπειρίες μου ήταν τόσο έντονες και συνταρακτικές που δεν μπορούσα να γειώσω αυτές τις μυήσεις και ενέργειες, νιώθοντας πολλές φορές εξαντλημένη, χαμένη και σε σύγχυση. Ευτυχώς από παιδί είχα την τάση να καταγράφω τα πάντα, και έτσι, με το που επέστρεφα σπίτι μου, καθόμουν και σημείωνα ακριβώς, με κάθε λεπτομέρεια, τι είχα βιώσει, τι είχα δει, πού είχα ταξιδέψει. Ποια μύηση είχα λάβει και ποιο μήνυμα έπρεπε να καταγράψω, ώστε αργότερα να βρω έναν τρόπο να μεταφράσω, να μετατρέψω και να μεταφέρω το μήνυμα σε όσους είχαν ανάγκη να το λάβουν.

Αυτό που μας έβαλε όλους σε σκέψη τότε που ξεκίνησα τους διαλογισμούς ήταν πως ενώ προσπαθούσα να ησυχάσω τον νου και να βρω αυτή την ησυχία και να μην βλέπω, να μην ακούω –όπως υποτίθεται ότι είναι ο σκοπός του διαλογισμού, να αδειάσει ο νους και να βρεθείς στο εδώ και στο τώρα– όσο εγώ το πίεζα και το καταπίεζα, τόσο αυτό αντιδρούσε σε σημείο που το φυσικό μου σώμα υπέφερε.

Αυτό συνεχίστηκε για περίπου 4 χρόνια, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι υπήρχε ένας συγκεκριμένος σκοπός, μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και μια πολύ επίμονη πρόθεση σε όλη αυτή την εμπειρία. Τόσοι δάσκαλοι, τόσοι πολλοί πρόγονοι, πνευματικά ζώα από όλο το υπέροχο σύμπαν μας. Ατελείωτα ταξίδια σε πόλεις μακρινές και ενδιάμεσες, σε γενιές που πέρασαν και σε αυτές που έρχονται. Με τέτοια πληθώρα μαθημάτων και διδασκαλιών, κατά κάποιον τρόπο, στην άκρη των δακτύλων μου.

Η συνειδητοποίηση πρακτικά έσκασε από πάνω μου, όταν τελικά αναγνώρισα και κατάλαβα την ολότητα όλων.

Η μεγαλύτερη και κύρια ανάγκη και δέσμευση ήταν να προχωρήσουμε και να δημιουργήσουμε αυτή τη σειρά διαλογισμών – στα ελληνικά και στα αγγλικά.

Άλλοι διαλογισμοί που περιγράφουν αυτά τα ταξίδια και άλλοι διαλογισμοί για θεραπεία, επέκταση και σύνδεση.

Τους διαλογισμούς μου μπορεί να τους ακολουθήσει κάποιος που κάνει καιρό πρακτική αλλά επίσης και κάποιος που ξεκινά τώρα αυτό το υπέροχο ταξίδι της ευγενούς ησυχίας και συγκέντρωσης προς την ευθυγράμμιση της ψυχής, του νου, σου σώματος και του πνεύματος.